سید علیرضا دلیلی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
چکیده
بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه کلزا (Sclerotinia stem rot) با عامل    (Lib.) de Bary Sclerotinia sclerotiorumیکی از بیماری های مهم این گیاه محسوب که سبب کاهش کیفیت و کمیت محصول می گردد. این بیماری طی سال های اخیر یکی از مهم ترین بیماری های کلزا در مازندران بوده و از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور کاهش خسارت ناشی از بیماری، روش های متفاوتی ارائه شده است. استفاده از ارقام متحمل روشی مناسب جهت کاهش خسارت ناشی از بیماری محسوب می گردد. در این بررسی عکس العمل 11 لاین و رقم کلزا نسبت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات قراخیل مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایشات گلخانه ای نشان داد که ژنوتیپ های RGS003، HYOLA401، SARIGOL ، RASOPT و ZAR401 به ترتیب با شاخص بیماری (Disease Index) 77/52، 86/54، 55/55، 11/56 و 11/56 از تحمل بیشتر و ارقام و لاین های 19SAR3، RASRG3، RG3401 و RW19با شاخص بیماری 44/69، 66/66، 97/65 و 88/63 از تحمل کمتری نسبت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه برخوردار بودند در صورتی که در آزمایشات مزرعه ای ژنوتیپ های RASOPT ، HYOLA401، RGS003، SARIGOL و ZAR401 به ترتیب با مقادیر5، 8، 11، 5/11 و 5/11 درصد آلودگی در زمره ژنوتیپ های متحمل نسبت به بیماری قرار گرفتند و ارقام و لاین های RASRG3، RW19، RG3401 و 19SAR3به ترتیب با 25، 20، 19 و 5/17 از حساسیت بیشتری نسبت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه برخوردار بودند

کلزا گیاهی یک ساله متعلق به خانواده چلیپائیان است که پنچ گونه ی Brassica napus (کلزای آرژانتینی) B. juncea (خردل هندی ) B. rapa (کلزای لهستانی یا شلغم روغنی) و B. carinata (خردل حبشی) و B. hirta (خردل سفید یا خردل زرد ) در سطح جهانی به عنوان دانه روغنی کشت می شود. از گونه های جنس براسیکا مهمترین دانه روغنی، کلزا با نام علمی B. napus است که ارقام پاییزه آن در شرایط آب وهوایی معتدل، خنک و مرطوب حداکثر عملکرد دانه را تولید می کند. در ایران 100 درصد کشت کلزا بصورت پاییزه است (آلیاری و شکاری، 1379).
کلزا در زبان انگلیسی تحت عنوان، Rapeseed به آلمانی Raps در فرانسه Colza و درفارسی نیز به همین عنوان فرانسوی نامیده می شود. کانولا در سال 1978 توسط انجمن روغن گیری غرب کانادا به ثبت رسیده و امروزه نیز برای توصیف کلزایی که مقدار اسید اروسیک آن کمتر از2 درصد و گلوکوزینولات آن کمتر از3 میکرو مول است، استفاده می شود ((Yilan, 2004.
جایگاه کلزا
جایگاه کلزا در جهان
بر اساس اطالاعات سازمان خوار و بار جهانی در سال 1385 چین، کانادا، هند، آلمان ،فرانسه ، انگلستان، لهستان، جمهوری چک و ایالات متحده امریکا جزو 9 کشور اول دنیا از نظر سطح زیر کشت کلزا بوده اند. این 9 کشور در مجموع بیش از 70 درصد تولید این دانه روغنی را با حدود 44 میلیون تن در اختیار دارند. در این بین کشور چین با تولید 12649010 تن کلزا مقام اول را داراست(28)
جایگاه کلزادر ایران
طرح جدید وزارت کشاورزی در تامین 50% از نیازهای واقعی روغن خوراکی از محل دانه های تولیدی داخل عمدتاً با توجه به خصوصیات منحصر به فرد کلزا همانند، درصد روغن و پروتئین بالا در کنجاله به ترتیب حدود 40 و20 درصد، کشت و کار آسان و تطابق دوره رشدی آن با بسیاری از مناطق کشور بر تولید کلزا استوار است که در مناطق مختلف ایران همچون استان های گلستان، مازندران، فارس، خوزستان، کرمان، آذربایجان غربی و شرقی، اردبیل، خراسان شمالی، همدان و . کشت می گردد. سطح زیر کشت، تولید و میزان عملکرد کلزا در کشور از سال 1380 تا 1385 در جدول زیر بیان شده است.

موقعیت استان مازندران در تولید کلزا
کشت کلزا در استان مازندارن برای اولین بار سال (1372) در سطحی به مساحت 1 هکتار و با عملکرد 1500 کیلوگرم در هکتار شروع گردید.
مزیت های زراعی کلزا:
کلزا به علت دارا بودن صفات مثبت زراعی نظیر مقاومت به سرما و کم آبی، تحمل شوری، ارزش تناوبی بالا، بی تفاوتی نسبی به بافت خاک، دارا بودن ژنوتیپ های بهاره و پائیزه، استفاده بهینه از رطوبت و بارندگی، سهولت عملیات کاشت، داشت و برداشت، هزینه کمتر تولید وسرانجام عملکرد بالای روغن آن در واحد سطح نسبت به دیگر دانه های روغنی مورد کشت در کشور برتری داشته و می تواند جهت کاشت برای اکثر استان های کشور پیشنهاد گردد. این گیاه با آستانه حرارتی پایین در تناوب گندم نقش حمایتی وسیع دارد ، آب کمتری نیاز داشته و باعث کاهش جمعیت علف های هرز

شناسایی عوامل باکتریایی بلایت گردو و تعیین تنوع آن در استان لرستان

استاد راهنما:

دکتر علی علیزاده علی آبادی

استادان مشاور:

مهندس ابوالقاسم قاسمی

دکتر علی اسکندری

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
چکیده
بلایت باکتریایی( Xanthomonas arboricola pv. Juglandis) یکی از بیماری­های مهم گردو است که هرساله باعث کاهش تولید گردو در غرب، مرکز و شمال ایران می­شود. این بیماری اولین­بار در سال 1327 توسط اسفندیاری از قزوین و مازندران گزارش گردید سپس، به­طور وسیع از استان­های شمالی، مرکزی و غربی کشور گزارش شد. عامل بیماری برگ‌ها، گل‌ها، جوانه‌ها و میوه‌های گردو را آلوده می کند. به­منظور شناسایی عامل بیماری بلایت باکتریایی گردو در استان­های مختلف در طی فصل بهار و تابستان سال1390 از برگ­های آلوده درختان گردوی از استان­های لرستان، کردستان و البرز نمونه برداری به عمل آمد و طبق روش­های مرسوم در باکتری شناسی، باکتری عامل بیماری جدا، خالص­سازی و شناسایی شد. اثبات بیماریزایی روی نهال سه ساله و میوه گردو به اثبات رسید. پس جداسازی در سطح محیط کشت دو نوع کلنی زردرنگ و کرم رنگ مشاهده شد که کلنی های کرم رنگ از فراوانی بیشتری برخوردار بودند. کلنی های زردرنگ بر اساس نتایج آزمون­های بیوشیمیایی به­عنوانX. arboricola pv. juglandis شناسایی شدند. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل خوشه­ای الگوی حاصل از روش rep-PCR جدایه­های مورد بررسی از نظر تنوع ژنتیکی در سه گروه با 56% تشابه قرار گرفتند. جدایه­های زانتوموناس براساس تعیین توالی ژن RNA پلی مراز زیر واحد بتا و ترسیم دندروگرام به روش نیبرجوینینگ در یک گروه مجزا قرار گرفتند بر این اساس جدایه 10 ، 11 و 12 که از استان لرستان و کردستان جداسازی شده بودند، کاملا متمایز از سایر زانتوموناس­ها در یک گروه مستقل قرار گرفتند. جدایه­های کرم رنگ بر اساس نتایج آزمون­های بیوشیمیایی، اثبات بیماریزایی به عنوان Pseudomonas syringae pv. syringae , Pseudomonas viridiflava و Pseudomonas spشناسایی شدند. جدایه­ها در واکنش rep- PCR در گروه­های مختلف و متنوعی قرار گرفتند. این جدایه­ها بر اساس مقایسه­ توالی ژن RNA پلی مراز زیر واحد بتا و ترسیم دندروگرام به روش نیبرجوینینگ در سه گروه مجزا قرار گرفتند. گروه اول شامل جدایه­های 9، 10، 18و 41 به ­عنوان نماینده 24 جدایه با 99% به Pseudomonas syringae pv. syringae شباهت داشت، و گروه دوم شامل جدایه­ی 48 با 99% به Pseudomonas viridiflava شبیه بود و گروه سوم شامل جدایه­های 31 و 11 به .Pseudomonas sp تعلق داشتند که جدایه 11 با گونهP. cedrina به میزان 99% شباهت داشت. این اولین گزارش از بیماری­زایی Pseudomonas syringae pv. syringae در گردو می باشد.

• مقدمه

گردو درختی از خانواده Juglandaceae وجنس Juglans است (بختیاری، 1382). این جنس دارای 21 گونه می باشد که همگی خزان کننده و دارای میوه خوراکی بوده و برخی از این گونه ها از نظر چوب نیز با ارزش می باشند. گردو درختی است زیبا و سایه افکن که به عنوان درخت زینتی به کار می رود. این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد. گردو از محصولات مهم خشکباری دنیا به شمار می آید و در بعضی کشورهای صنعتی به عنوان یک درخت روغنی بسیار مهم محسوب می شود. گردوهای موجود به دلیل تکثیر با بذر دارای تنوع ژنتیکی بسیار غنی بوده و صفات با ارزشی در ژنوتیپ ها وجود دارد که پس از شناسایی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. (وحدتی، 1382).
1-2- اهمیت اقتصادی گردو در ایران و جهان
گردو یکی از درختان بسیار مهم و ارزنده گروه پهن برگان است که در بسیاری از نقاط جهان در نیمکره شمالی از اروپای جنوبی، مرکزی و شرقی تا قفقاز وشمال و مرکز ایران تا دامنه های هیمالایا و کشور چین وژاپن و همچنین گونه هایی از آن در قاره آمریکای شمال و آمریکای جنوبی به طور طبیعی می روید و کاشته می شود که اکثر حائز اهمیت هستند. (طباطبایی و همکاران، 1377) تنها جنگل طبیعی باقی مانده از این محصول در دنیا هم اکنون در قرقیزستان و در شرایط بسیار خوب موجود است. در ایران کاشت گردو از دره گز و مغان در شمال کشور تا اقلید فارس در جنوب و از ارتفاعات جنوب غربی ارومیه تا کوه تفتان در جنوب شرقی بین طولهای جغرافیایی 45 تا 65 درجه بخوبی می­رویند ولی بهترین بازدهی مربوط به باغهایی است که در ارتفاعات دامنه های البرز، خراسان، آذربایجان و دامنه های زاگرس (به ویژه تفرش، گلپایگان و تویسرکان) قرار دارند.
همچنین اطراف کوه­های لاله زار و جبال بارز منطقه ای است که از مراکز عمده گردو کاری کشور به حساب می آید . اکثر قریب به اتفاق این‌ درختان حاصل کشت بذر بوده و به همین دلیل دارای تفرق و تنوع صفات زیادی هستند (بختیاری و همکاران، 1382).
1-3- منشاء و انتشار گردو
کشور ایران سرزمینی است حاصلخیز با اکوسیستمی متنوع و وسیع که قسمتی از رویشگاه‌های وسیع گردو را در دنیا شامل می‌شود که این تنوع اقلیم و اکوسیستم را در سایر نقاط جهان کمتر می‌توان یافت. منشأ طبیعی گردوی ایرانی، مناطق کوهستانی آسیای مرکزی است. گرچه بسیاری از دانشمندان فلات ایران را منشأ اصلی J.regia دانسته ولی تحقیقات مولکولی و ایزوآنزیمی ثابت نموده که مرکز تنوع گونه مذکور، دامنه‌های شمالی رشته کوه تین شان (Tien shan) واقع در استان زین جیانگ در شمال غربی چین می‌باشد (بختیاری و همکاران، 1382).
تاریخچه پرورش گردو به زمان­های بسیار دور و نامعلوم برمی­گردد. برا ساس گزارش او روک (O, Rourke) و بعد از عصر یخبندان از آسیای صغیر به مناطق مختلف دنیا انتشار یافته است. ولی اسبلت بر اساس تصاویر فسیلی عقیده دارد که گردو قبل از پیدایش انسان وجود داشته است. گفته می­شود که گردو در باغ شاه سلیمان پرورش داده می شد. در ایران قدیم گردو در معامله های پایاپای بکار برده می شد که از این طریق به کشورهای مصر، بیزانس، ایتالیا و حتی کشورهای اروپایی ودنیای جدید انتشار یافته است.
از آنجا که گردو در گذشته‌های بسیار دور از فلات ایران به یونان و روم و بعداً به انگلستان برده شد و در سال 1769 میلادی توسط انگلیسی‌ها به امریکا رفته، برخی از باغداران به اشتباه این گونه را گردوی انگلیسی (English Walnut) می‌نامند. برخی از ارقام گردو مربوط به J. regia از مناطق کوهستانی واقع در کارپاتین لهستان منشأ گرفته‌اند که به (گردوی کارپاتی) معروفند. عده‌ای از محققین عقیده دارند که این واریته­ها می‌توانند دمای منفی 35 درجه سانتیگراد را تحمل کرده و زنده بمانند و به عنوان نژادهای مقاوم گردو نسبت به سرما شناخته شده‌اند (بختیاری و همکاران، 1382).
پایه های وحشی گردوی ایرانی (Juglans regia L. ) در منطقه کوههای کارپاتیان در شرق اروپا، سرتاسر ترکیه، عراق، ایران، روسیه جنوبی و افغانستان تا شمال­غربی هیمالیا یافت شده است. بنابراین می­توان گفت منشاء گردو، ایران و مناطق اطراف آن می باشد که سپاه اسکندر در بازگشت خود، آن را به اروپا برده است.
در حدود هیجده گونه از جنس گردو، بومی مناطق شمال و جنوب آمریکا، مرکز چین، منچوری و ژاپن می باشد. رومی ها به علت علاقه زیاد به گردو، آن را پادشاه تمامی خدایان، بلوط ژوپیتر یا به لاتین، جویز- گلانسJovis – glans می­نامیدند که همین ژوگلانس امروزی است و بعداً گردو نام گرفت، حتی اکنون بیشتر باغهای قدیمی امریکایی گردو را به همان نام ایرانی یعنی گردوی پارسی می­شناسند. گردو از ایتالیا به اسپانیا، فرانسه، پرتقال، آلمان و جنوب روسیه و از آنجا به چین و تبت برده شده است.
ریشهء کلمه گردو از گال نات (Gaul nut) گرفته شده است. در زمانهای گذشته نام کشور فرانسه گال بود و گردو نیز گال نات نامیده می شد که بعد این کلمه در انگلیسی به والنات (گردو) تغییر کرد. طبق نظر دیگری، نام گردو از کلمه قدیمی گردوی والش گرفته شده است. در ضمن گردو به نامهای دیگری نیز مثل گردوی ایرانی، گردوی انگلیسی یا گردوی کارپاتی نامیده می شود اما به نظر می­رسد که مناسب­ترین اسم گردوی ایرانی است، زیرا منشاء آن ایران می باشد (راموز و همکاران، 1984).
گردوی انگلیسی یک نام گمراه کننده است زیرا گردو هیچ رابطه ای با انگلستان ندارد. احتمال می رود که این نام به علت انتقال این میوه از کشورهای مدیترانه ای توسط کشتی های انگلیسی به گردو داده شده است بعلاوه تشخیص گردو از گردوی سیاه امریکایی آسان است. وجه تسمیه گردو به نام گردوی انگلیسی به این علت است که زمانی برای اولین بارانگلیسی ها که در ایران برای جستجو و خرید چوب گردو فعالیت داشته اند آن را با خود به انگلستان برده و نام گردوی انگلیسی را روی آن گذاشته اند.
حساس بودن گردو نسبت به سرما مانع گسترش آن از آمریکای شمالی و فرانسه به مناطق شمالی­تر می­شد ولی با وارد کردن رقم گردوی مقاوم به سرما که از کوه­های کارپات لهستان آورده شده بود این مشکل حل شد و گردوی کارپات موجودیت یافت. طبق گزارش اوروک (1969) احتمال دارد گردوی کارپات از نژاد مقاوم به سرمای گردوی ایرانی باشد که محصول بیشتری داشته و در زمستان سرمای 35- درجه سانتیگراد را تحمل می کند. بعلاوه این رقم شامل تمامی گردوهای مقاوم به سرمایی است که در روسیه، چکسلواکی و آلمان پرورش داده می­شود. (جلیلی مرندی و همکاران، 1380)
گونه­های مختلف گردو که در رویشگا ههای وسیعی در دنیا و ایران به طور طبیعی روئیده و کاشته می­شوند، جزء درختان چند منظوره و از نظر اقتصادی بسیار پراهمیت محسوب می­شوند (طباطبایی و همکاران، 1377). تئو فراستوس(370 قبل از میلاد مسیح ) در نوشته­های خود به گردو اشاره نموده است. پلینی(23 سال بعد از میلاد مسیح) از 9 رقم گردو نام برده وعقیده داشته است: چنانچه ارقام گردو را از راه بذر ازدیاد کنند از یکدیگر متفاوت خواهند بود (یعنی به امکان دورگ شدن و ناخالص شدن گردو آگاهی داشته است). قدیمی ترین درخت گردوی ایرانی در ایالت پنسیلوانیای امریکا در مزرعه شخصی به نام جکوب بادر قرار دارد که عمر آن را بالغ بر 230 سال تخمین زده اند و محیط تنه آن در ارتفاع 30/1 متری، 3/5 متر اندازه گیری شده است. سایه انداز این درخت متجاوز از 30 مترمربع می باشد و تصور می­رود که به وسیله مهاجرین آلمانی کاشته شده باشد. در زمان شارل مانی کشت گردو به دستور او در تمام اروپا متداول گشت.
در ایران کهنسال­ترین درخت گردو احتمالاً در اورگان شهرکرد وجود دارد. طبق کتیبه ای که در مجاورت این درخت از زیر زمین به­دست آمده تاریخ کاشت گردوهای ذکر شده مربوط به زمان یزدگرد و در حدود 1200 سال پیش می­باشد. گذشته از این درختان کهنسال گردو را درتیجان خوانسار، کیجان اصفهان، رودبار الموت قزوین و در کش طالقان نیز میتوان یافت که سن آنها از 300 تا 700 سال متغیر می­باشد(طباطبایی و همکاران، 1377).
1-4- مناطق رشد و میزان تولید
گردو تقریباً بطور وسیع در کشورهای مناطق معتدله ای که تابستان­های خیلی خنک نداشته باشند پرورش داده می شود. کشورهای عمده صادر کننده گردو به­ترتیب اهمیت شامل امریکا، چین، فرانسه، ایتالیا وترکیه می­باشد. میزان تولید گردو در سال­های مختلف متغیر است. میزان تولید گردو در کشورهای اروپایی بیشتر از سایر کشورهاست. اگر استانداردهای بین المللی تولید وبازاریابی تامین شود، گردو از پتانسیل عظیم صادراتی برخوردار می باشد. باید ارقام پوست نازک گردو که بوسیله روش غیر­جنسی ازدیاد می شوند به­جای پایه های بذری که دیر­رس و فاقد میوه­های یکنواخت هست جایگزین شوند.
گردو در عرض جغرافیایی 39-29 درجه شمالی و طول جغرافیایی 64-45 درجه شرقی، از زمین­های کم ارتفاع 2500 متر، به صورت اهلی یا وحشی در شمال، غرب و مرکز کشور ایران یافت می­شود. باغ­های گردوی کشور به میزان وسیعی در دامنه های رشته کوه­های البرز، زاگرس، لاله زار و جبال بارز یافت می شوند. دو گونه J. nigra، J. hindsii بیشتر به عنوان پایه برای گردوی ایرانی (J. regia) استفاده می شوند. (وحدتی، 1382).
طبق آمار فائو، سازمان کشاورزی و خواروبار ملل متحد (2007) مهمترین کشورهای تولید کننده گردو در جهان عبارتند از: چین با تولید سالیانه 503000 بالاترین میزان سطح زیر کشت، آمریکا با تولید

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
مقدمه:
بشر در زندگی روزانه خود با ده ها و گاهی صد ها نوع میکرو ارگانیسم سرو کار دارد که خواسته یا ناخواسته بر زندگی او و پیرامونش اثر می گذارند. بسیاری از این موجودات برای انسان سودمند هستند و تعدادی از آنها زیان های به وی وارد میاورند.
واژه میکروارگانیسم که از دو کلمه میکرو به معنای ریز و ارگانیسم به معنای موجود زنده تشکیل شده است. همه موجودات ذره بینی یعنی باکتری ها، قارچ ها و ویروسها رادر بر می گیرد.
میکرو ارگانیسم ها در همه جای کره زمین یافت می شوند، از چشمه های آبگرم تا سرزمین های قطبی که سرمای آن ها به 70 درجه زیر صفر می رسد.
میکروارگانیسم ها در مواد غذایی قابل ملاحضه است. در یک گرم گوشت چرخ کرده تعداد میکرو ب ها ممکن است بین 10⁶-10⁷ و حتی بیشتر باشد.
اقتصاد در حال پیشرفت کشورهای جهان سوم نشان دهنده این نکته است که تقاضا برای محصولات حیوانی روندی افزایشی دارد منابع پروتئین حیوانی یکی از اقلام موادغذایی بشر است واز این نظر جایگاه ویژه ای دارد طبق توصیه های سازمان خواربار کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو)هر فرد بالغ روزانه حدود 29 گرم پروتئین حیوانی بصورت گوشت، تخم مرغ وشیر نیاز دارد باتوجه به اینکه اهمیت ویژه این جیره غذایی برای حیوانات این نیاز کاملا”احساس می گردد که بهداشت این فرآورده مورد ارزیابی قرار گیرد بسیاری از میکروارگانیسم ها از جمله باکتریها جزو عوامل تهدیدکننده بیماریزا در گوشت می باشند که باعث بیماریزایی حیوانات وانتقال بیماری از طریق گوشت تخم مرغ شیر وفرآورده های آن به انسان می گردد.
دلایل زیادی نشان می دهد که بیشتر بیماری ها و عفونت ها در ارتباط با روش زندگی می باشند. در چند قرن گذشته تغییر طبیعی شرایط زندگی با کاهش فعالیت فیزیکی،  استرس های زندگی مدرن امروزی، تصنعی شدن وضعیت تغذیه انسان و به طور کلی فاصله گرفتن از زندگی ،استعداد ابتلا به بیماری های عفونی را در نوع بشر افزایش داده است. استفاده بی رویه و گسترده از عوامل ضدمیکروبی باعث پیدایش مقاومت در بین عوامل عفونی شده است. تهیه و تدوین پروتکل پیشگیری و درمان با استفادهاز الگو های طبیعی در این خصوص امری ضروری به نظرمی رسد.
یکی عوامل بیماریزا دستگاه گوارش می باشد و از عوامل شایع از قسمت های آسیب پذیر بدن نسبت به بیماریزا در این اندام می توان به اشریشیا کلی انتروتوکسیژنیک اشاره کرد که به دنبال استقرار سبب اسهال مسافرتی و اسهال در کودکان و بالغین می شود. این باکتری از طریق مصرف میوه، سبزیجات، آب و مواد غذایی آلوده وارد بدن شده و با بهره گرفتن از فاکتور های بیماریزا از جمله فاکتور کلونیزاسیون که خاصیت آنتی ژنیک دارد در روده کوچک استقرار می یابد اولین مرحله ایجاد عفونت در دستگاه گوارش کلونیزاسیون در آن می باشد. این عامل بعد از استقرار با تولید دو سم انتروتوکسین حساس به گرما و مقاوم به گرما شرایط اسموتیک روده را به هم زده و سبب اسهال می شود.اشرشیا کلی انتروتوکسیژنیک در کشور های در حال توسعه در کودکان زیر 2 سال سبب اسهال می شود و بندرت در بالغین اسهال ایجاد می کند، ولی بر عکس در کشور های توسعه یافته در بالغین ایجاد اسهال می کند. همچنین این باکتری از مهم ترین عوامل ایجاد کننده اسهال مسافرین می باشد .
اشریشیاکلی نیز از باکتری های روده ای است که آلودگی های ناشی از آن در بین انسان و حیوانات در همه جا پراکنده و شناخته شده است. از مدت ها پیش مشخص است که برخی از سروتیپ های این باکتری در کودکان ایجاد آنتریت می نماید. البته بزرگسالان نیز در اثر آلودگی به عوامل فوق که حدود 15 سروتیپ آن تاکنون شناخته شده است می توانند به بیماری و اسهال دچار گردند.  آزمایش ها و تحقیقات جدید ثابت کرده اند که اشریشیای آنتروپاتوژنیک (EPEC) یکی از عوامل مؤثر در ایجاد اسهال در مسافرین «Travellers diarrhea» می باشد که در ایام تعطیلات و فصل گرما اغلب گریبانگیر توریست ها می گردد. انتقال بیماری معمولاً از طریق انسان- مواد غذائی- انسان صورت می پذیرد. مهمترین ماده غذایی به عنوان منبع آلودگی عبارتند از سبزی های خام که بیشتر به صورت سالاد تهیه و مصرف می گردد.
علاوه بر آن غذاهای آماده همراه با گوشت، شیر، لبنیات، نان و شیرینی نیز  می توانند در انتقال بیماری مؤثر باشند. افراد آلوده، مقدار زیاد باکتری را دفع می نمایند و در اثر عدم رعایت موازین بهداشتی اغلب دست ها و البسه آنان آلوده می باشد و بدین ترتیب هنگام تهیه مواد غذائی فوق و یا تماس با آنها آلودگی را منتقل نموده و مصرف کنندگان را در معرض خطر قرار می دهند. با وجود این که بسیاری از دام های جوان مثل بره و گوساله ها و نیز طیور دارای این بیماری هستند ولی انتقال از طریق حیوانات به انسان مشاهده نشده است. این بیماری بیشتر در نقاطی شایع می باشد که از نظر بهداشتی رعایت های ضروری انجام نمی پذیرد و در بین کشورهای مختلف، در ممالک فقیر و غیرپیشرفته فراوان تر است. استقرار EIEC در روده بیشتر به علت وجود (Adhesin) است که در سطح خارجی باکتری قرار داشته و ایجاد چسبندگی میکروب به سلول های ایپتل و پرزهای روده را می نماید.
سیر بیماری بستگی به نوع باکتری دارد. پنج تحت گروه اشریشیا کلی عامل اسهال در انسان شناخته شده است:
1- تحت گروه اشریشیا کلی بیماری زای روده ای EPEC (Enteropathogenic E.coli)
2- تحت گروه اشریشیا کلی توکسین زای روده ای  ETEC (Enterotoxigenic E.coli)
3- تحت گروه اشریشیا کلی مهاجم روده ای  EIEC (Enteroinvasive E.coli)
4- تحت گروه اشریشیا کلی خون ریزی دهنده روده ایEHEC (E.haemorrhagic E.coli.)
5- تحت گروه اشریشیا کلی توده ای روده ای EAggEC (Enteroaggresive E.coli)
سروتیپ های بیماری زای روده ای وارد سلول های Epithel روده بزرگ شده در آنجا تکثیر پیدا نموده و ایجاد اسهال می کنند. سروتیپ های توکسین زای روده ای Enterotoxin ترشح نموده و ایجاد اسهال های شدید آبکی شبیه وبا می نمایند. آنتروتوکسین مترشحه دو نوع می باشد، یکی از پروتئین با وزن مولکولی بالا تشکیل گردیده و در حرارت ^c ْ60+ درجه از بین می رود و دیگری از پروتئین با وزن مولکولی پائین تشکیل شده و در مقابل حرارت مقاوم است و در پختن غذا از بین نمی رود. هر دو نوع بیماری که در اثر دو گروه فوق ایجاد می شوند، می توانند توأماً و یا به تنهایی ایجاد شوند. دوره کمون بین 6 الی 36 ساعت می باشد و دوران بیماری معمولاً بین 24 ساعت تا دو سه روز به طول می انجامد. میزان مرگ و میر در نوزادان بسیار بالاست.
منبع اصلی اشریشیا کلی در محیط احتمالا مدفوع انسان های آلوده به عفونت می باشد، ولی ممکن است حیوانات به عنوان مخزن (Reservoir) عمل نمایند. مدفوع و آب های تصفیه نشده بیشترین منابع آلودگی مواد غذایی به این میکروب است. در یک مورد همه گیری مسمومیت با اشریشیا کلی در آمریکا علت بیماری مصرف پنیر وارداتی از فرانسه بود که کارخانه ی تولید کننده آن در سیستم

استاد راهنما :
آقای دکتر مصطفی عبادی

استاد مشاور:
خانم دکتر بستان رودی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب
عنوان                           صفحه
فصل اول: کلیات تحقیق
1-1 مقدمه. 2
1-2 اهداف پژوهش. 3
1-3 مشخصات گیاهشناسی اطلسی 3
1-4 شرایط کاشت اطلسی 5
1-5 فلزهای سنگین 5
1-5-1 کادمیوم. 5
1-5-1-1 اثرات کادمیوم بر روی سلامتی 6
1-5-1-2 اثرات زیست محیطی کادمیوم 7
1-5-2 کبالت. 8
1-5-2-1 اثرات کبالت بر سلامتی انسان. 9
1-5-2-2 تاثیرات زیست محیطی کبالت. 11
1-6 کشت بافت. 12
1-7 ریزازدیادی 13
1-8 کاربرد‌های تجاری ریزازدیادی 14
1-9 کشت بافت و مهندسی ژنتیک گیاهی 15
فصل دوم: مروری بر منابع
2-1- فلزهای سنگین 17
2-1-1 تأثیر فلزهای سنگین بر روی گیاهان. 17
فصل سوم: مواد و روش­ها
3-1- تهیه ی محلول های ذخیره و محیط کشت. 35
3-1-1- محلول های مادری نمک های پرمصرف با غلظت 10 برابر (10×) 35
3-1-2- محلول های مادری نمک های کم مصرف با غلظت 1000 برابر (1000×) 36
3-1-3- محلول مادری و با غلظت 10 برابر (10×) 37
3-1-4- محلول مادری با غلظت 1000 برابر (1000×) 37
3-1-5- محلول مادری ویتامین ها و گلایسین 100 برابر (100×): 38
3-1-6 محلول مادری هورمون ها 38
3-1-6-1 اکسین‌ها 38
3-1-6-2 سیتوکینین‌ها 38
3-1-7- تهیه CdCl₂برای تیمار. 39
3-1-8 تهیه یک لیتر محیط کشت پایه MS از محلول های مادری 39
3-1-9 عامل ژله ای .40
3-2 روش تهیه گیاه پایه استریل 40
3-2-1مراحل سترون سازی 40
3-2-1-1 سترون سازی بذرها 40
3-2-1-2- سترون سازی محیط وسایل کار. 40
3-3 تولید گیاهان سترون جهت تیمارهای مختلف. 41
3-4 کشت گیاه در محیط های تیماری 41
3-5 آنالیز رشد. 42
3-6 سنجش رنگیزه های فتوسنتزی (1957 Arnon,): 44
3-7 سنجش کربوهیدراتها (1978 Kochert,): 45
3-7-1 اندازه گیری قندهای محلول. 45
3-7-2 اندازه گیری قندهای نامحلول (نشاسته) 46
3-8 سنجش پرولین ( Bates et al , 1973) 47
3-9 سنجش فعالیتهای آنزیمی 48
3-9-1 سنجش آنزیم پراکسیداز (1989 Koroi, ) 48
3-9-2 سنجش آنزیم کاتالاز (1955 Chance, ) 49
3-10 سنجش پروتئین ها , 1951).Lowry et al) 49
فصل چهارم: نتایج
4-1 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت بر رشد جدا کشت‌های دو گره‌ای 53
4-2- اثر غلظت‌های مختلف کلرید کادمیوم بر رشد جدا کشت‌های دو گره‌ای54
4-3 نتایج مربوط به اثرات غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر گیاه اطلسی (Petunia hybrida) پس از انتقال به محیط پایه MS 56
4-3-1 تغییرات شاخص‌های رشد در گیاه 35 روزه تحت تیمارهای مختلف کلرید کادمیوم و کلرید کبالت. 56
4-3-1-1 تغییرات وزن تر اندام هوایی 56
4-3-1-2 تغییرات طول ساقه. 57
4-3-1-3 تغییرات وزن خشک اندام هوایی 59
4-3-1-4 تغییرات سطح برگ‌ها61
4-3-1-5 تغییرات تعداد برگ. 64
4-3-1-6 تغییرات فاصله میانگرهی 66
4-3-1-7 تغییرات وزن تر کل برگ‌ها 66
4-3-1-8 تغییرات وزن خشک کل برگ‌ها 67
4-3-1-9 سرعت رشد گیاه (C.G.R): 67
4-3-1-10 وزن مخصوص برگ (SLW): 68
4-3-1-11 سرعت رشد نسبی (RGR): 68
4-3-1-12 میزان جذب خالص (N.A.R) 69
4-3-1-13 نسبت سطح برگی (L.A.R)71
4-3-1-14 تغیرات میانگین نسبت سطح ویژه برگی (S.L.A) 73
4-4-2 تغیرات بیوشیمیایی 75
4-4-2-1 تغییرات مقدار کلروفیل ها: 75
4-4-2-2 تغییرات فعالیت آنزیم ها: 80
4-4-2-2-1 تغییرات مقدار فعالیت آنزیم کاتالاز در اندام هوایی: 80
4-4-2-2-2 تغییرات مقدار فعالیت آنزیم پراکسیداز در اندام هوایی: 82
4-4-2-3 تغییرات مقدار قندهای محلول و نامحلول کل اندام هوایی: 84
4-4-2-4 تغییرات میزان پروتئین های کل اندام هوایی: 87
4-4-2-5 تغییرات مقدار پرولین اندام هوایی: 89
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
5-1 نتیجه گیری و پیشنهادات  92
5-2 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کادمیوم و کلرید کبالت بر روی رشد گیاه 92
5-3 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر میزان کلروفیل‌ها 95
5-4 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر میزان پروتئن‌های کل گیاه 98
5-5 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر میزان پرولین در گیاه اطلسی 98
5-6 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز 100
5-7 اثر غلظت‌های مختلف کلرید کبالت و کلرید کادمیوم بر میزان قند محلول و نامحلول در گیاه اطلسی. 101
5-8 نتیجه‌گیری کلی102
5-9 پیشنهادات104
منابع. .105
منابع فارسی 106
منابع لاتین 108
پیوست ها115
چکیده
در این تحقیق اثر غلظت های مختلف کادمیوم و کبالت بر روی گیاه اطلسی بررسی شد .گیاه اطلسی (Petunia hybrida L. ) ، عضوی از خانواده ی Solanaceae محسوب می شود که بومی آمریکای جنوبی بوده و به عنوان یک محصول پرورشی گل زینتی و صادراتی با ارزش شناخته می شود .
ابتدا گیاهان اطلسی در محیط های کشت آگار (محیط کشت MS) کشت داده شدند و بعد جدا کشت های ساقه ای اطلسی به محیط های حاوی غلظت های مختلف کلرید کادمیوم ( mmol/L 049/0 ، 021/0 ، 01/0 ، 0) و کلرید کبالت mmol/L) 38/0 ، 19/0 ، 12/0 ، 096/0 ، 0 ) منتقل شده و بعد از 35 روز تاثیرهای این عناصر ، از نظر مرفولوژی و فیزیولوژی بررسی شد .
در مورد کادمیوم ، مشاهده شد که با افزایش غلظت های CdCl₂، مقدار کلروفیل کاهش چشمگیری را نشان داد . هم چنین با افزایش غلظت CdCl₂ شاهد افزایش مقدار پرولین ، پروتئین و قندهای محلول و نامحلول بودیم . با افزایش غلظت این فلز ، آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز هم فزایش یافتند . هم چنین غلظت های بالای کادمیوم ( مخصوصا 021/0 و 049/0 میلی مول بر لیتر ) باعث بی رنگی برگ هاو کاهش وزن تر و خشک و اندازه سطح برگ شد . گیاهانی که در معرض غلظت های بالای CdCl₂ بودند ، رشد بسیار کمتری داشتند نسبت به گیاهان فاقد CdCl_{2 . (} گیاه های اطلسی در محیط های فاقد CdCl₂ ، حدود 3/9 سانتی متر رشد کرده بودند ، در حالی که اطلسی های حاضر در mmol/L049/0 کادمیوم ، رشدی در حدود 3/1 سانتی متر را نشان دادند ).
کبالت در غلظت های پایین (096/0میلی مول بر لیتر) باعث افزایش کلروفیل شده ولی در غلظت های بالاتر ( 38/0 میلی مول بر لیتر ) ، شاهد کاهش کلروفیل بودیم . با افزایش غلظت های کبالت ، آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافتند و مقدار پرولین ابتدا کاهش و بعد افزایش چشمگیری را نشان داد ( مقدار پرولین در غلظت 096/0 میلی مول بر لیتر کاهش یافت ولی بعد از آن شاهد افزایش پرولین بودیم ) . علاوه بر این موارد ، افزایش غلظت های CoCl₂ ، باعث کاهش مقدار پروتئین و قندهای نا محلول شده ولی مقدار قندهای محلول افزایش یافت . هم چنین با افزایش غلظت کبالت شاهد کاهش رشد و کاهش تعداد شاخه ها بودیم ، به طوری که نمونه های فاقد CoCl₂ ، تعداد شاخه های بیشتری را نشان می دادند و سطح برگ هم نسبت به افزایش کبالت رشد منفی را نشان می داد . علاوه بر این موارد با افزایش غلظت CoCl₂ شاهد کاهش وزن تر و خشک اطلسی بودیم.
کلید واژه : CdCl₂ ، CoCl₂ ، اطلسی ، کشت بافت
1-1 مقدمه
گیاهان از جمله زیباترین آفریده‌های خالق هستی‌اند که تنوع و رنگارنگی آنها روح را آرامش و هر واقع بیننده ای را به شگفتی و تفکر وا می‌دارد. گل اطلسی با نام علمیL. Petunia hybrida از خانواده Solanaceae است. دو رگه‌های گوناگون از این جنس با گل‌های درشت، زیبا، به رنگ‌های گوناگون به دست آمده است که بی‌نهایت مورد توجه گلکاران می‌باشد (مرتضایی‌نژاد، 1383).
اطلسی دارای رقم‌های یک ساله و دائمی بوده و منشاء آن آرژانتین، برزیل و اروگوئه است. در گلکاری از اکثر رقم‌های آن حتی رقم‌های دائمی به صورت یک ساله استفاده می‌شود. گل اطلسی دارای رنگ‌های متنوع است. این گل‌ها دارای ساقه‌های نیمه چوبی و گل‌های قیف مانند است. انواع کم‌پر و پرپر دارد که نوع کم پر آنرا به عنوان اطلسی معمولی می‌شناسیم و بیشتر در حاشیه‌کاری و