بیماری لکه خرمایی گندم (ناشی از بیمارگر قارچی Pyrenophora tritici-repentis)، عامل مهم خسارت و افت عملکرد در بسیاری از مزارع گندم(Triticum aestivum) جهان، خصوصاً در مناطق دارای کشت به روش خاک­ورزی حفاظتی و یا فاقد شخم، محسوب می­گردد که در کشور ما نیز، در استانهای شمالی (گلستان و مازندران) در چند سال اخیر شیوع یافته است. جهت مطالعه جنبه­ های مختلف اپیدمیولوژیکی این بیماری در استان گلستان و تعیین پراکنش بیماری و چگونگی تاثیر سمپاشی قارچ­کش پروپیکونازول با دوز 7/0 لیتر در هکتار در شرایط مزرعه، از 30مزرعه­ی گندم در 3 منطقه­ی شرق استان گلستان (ایمر، مینودشت و آق­آباد)، در اطراف ایستگاه هواشناسی در سال زراعی 90-89 مورد ارزیابی قرار گرفت در طول فصل، ضمن انجام بازدیدهای منظم، مقدار بیماری به صورت دو متغیر درصد وقوع و شدت متوسط به صورت هفتگی یادداشت­برداری گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده­های ثبت شده نشان داد که اختلاف آلودگی مزارع در سه منطقه مورد بررسی، از لحاظ وقوع و شدت، معنی­دار نبود.، اما از نظر سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) و مقدار استاندارد شده­ی آن (SAUDPC) اختلاف معنی­داری بین مناطق وجود داشت(P≤0/05). از بین مناطق اجرای طرح، منطقه­ی ایمر با درصد وقوع بیماری100 و شدت متوسط 29/32 درصد، بیشترین مقدار بیماری را به خود اختصاص داد. در تیمارهای سمپاشی و عدم سمپاشی میان متغیرهای مورد بررسی تفاوت کاملاً معنی­دار (P≤ 0.01) مشاهده گردید. مقایسه­ شدت نهایی بیماری در تیمارها در مناطق اجرای تحقیق و کاهش شدت نهایی بیماری در تیمارهای سمپاشی شده در مناطق ایمر به ترتیب از 48 به 16 درصد، در آق آباد از 53 به 47 درصد و در مینودشت از 39 به 18 درصد بود. افزایش وزن هزاردانه و عملکرد محصول به ترتیب به میزان 3 گرم و 400 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به این آمارها می­توان نتیجه گرفت که استفاده از سموم قارچ­کش در زمان­خوشه دهی می ­تواند از مقدار بیماری کاسته و باعث افزایش عملکرد گندم گردد. مدل­های نهایی در تعیین رابطه وقوع و شدت، بر اساس ضریب تبیین (R²)، میانگین مربعات خطا (MSE) و نمودار باقیمانده­های آنالیز رگرسیون داده­­های خام و مجدداً تبدیل شده ساخته شدند. بر اساس ایجاد برازش با داده­های مزارع و صحت پیش ­بینی (تبدیل برگشتی داده­ ها)، مدل آلومتری (تبدیل لگاریتم طبیعی) به عنوان مناسب­ترین مدل در سطح مزارع انتخاب گردید.
واژه­های کلیدی: Drechslera tritici-repentis، لکه خرمایی، استان گلستان، کنترل شیمیایی، وقوع و شدت بیماری، اپیدمیولوژی.
گندم با نام علمی Triticum aestivum L. گیاهی است یکساله از خانواده Poaceae که از لحاظ اقتصادی و تغذیه­ای، یکی از مهم­ترین محصولات غله­ای استراتژیک در جهان و ایران به شمار می­آید.گندم مهمترین غله نواحی معتدله می­باشد ولی در ارتفاعات بلند و نواحی گرمسیری و همچنین در نواحی کم ارتفاع گرم هم گسترش یافته است. تولید گندم بین عرض­های 30 و 60 درجه­ شمالی و 27 و 40 درجه­ جنوبی متمرکز شده است. منطقه پیدایش گندم ابتدا در سوریه و فلسطین بوده و از آنجا به مصر و بین­النهرین وسپس به ایران آمده و از طریق ایران به هندوستان، چین و روسیه و بالاخره به اروپا رفته و سپس به سایر نقاط دنیا انتقال یافته است. بر اساس مطالعات انجام شده توسط سیمیت، تولید گندم در کشورهای در حال توسعه به مقدار 54 درصد کل تولید افزایش یافته است. در حالی که در کشورهای توسعه­یافته، افزایش آن 46 درصد کل تولید بوده است، افزایش تولید بیشتر به علت استفاده از ارقام پاکوتاه، پرمحصول سازگار شده و عملیات به­زراعی بوده است.
امروزه گندم تقریبا 20درصد زمین­های زیر کشت جهان را اشغال کرده و مهم­ترین کالای کشاورزی در تجارت بین ­المللی است. بیشتر گندم در نیمکره شمالی کشت می­شود. آمریکای شمالی، اروپا و چین بیش از 80 درصد گندم جهان را تولید می­ کنند. طبق آمار بدست آمده از سازمان خواربار کشاورزی([1]FAO) میزان تولید گندم در جهان در سال 2010 برابر با 651.4 میلیون تن می­باشد و اتحادیه اروپا و چین و هند رتبه اول تا سوم تولید در جهان را به خود اختصاص داده­اند. از این میان ایران با داشتن مساحت زیر کشتی معادل 6061000 هکتار و حدود 98/1 درصد از مساحت زیر کشت گندم جهان، در جایگاه سیزدهم تولید جهانی قرار دارد. استان خوزستان با 10 درصد کل اراضی گندم کشور، بیشترین سطح و پس از آن استانهای کردستان، کرمانشاه، آذربایجان شرقی، خراسان رضوی به ترتیب با 8، 7، 7، 7 درصد کل اراضی گندم کشور، مقام­های دوم تا پنجم را دارا می­ باشند.
میزان تولید گندم کشور بیش از 15 میلیون تن برآورد شده است که93/66 درصد آن از کشت آبی و مابقی از کشت دیم بدست آمده است. استان فارس علی­رغم رتبه چهارم از نظر سطح با 9درصد از تولید گندم کشور، با استان خوزستان در جایگاه نخست قرار گرفته است.
مقدمه و تاریخچه بیماری:
بیماری لکه خرمایی که توسط بیمارگر قارچی Drechslera tritici-repentis(Died) Shoemaker ایجاد می­شود، و یکی از بیماری­های شایع گندم در تمام نقاط مختلف دنیاست، زیرا شرایط رطوبتی که برای تولید محصول مناسب است سبب توسعه بیشتر این بیماری می­گردد (Martens et al., 1994). این بیماری اکثر گونه­های غلات را مورد حمله قرار می­دهد و به تنهایی یا به همراه سایر بیماری­های برگی می ­تواند مشکل­ساز باشد. بروز اپیدمی­های شدید بیماری موجب چروکیدگی بذور و در نتیجه کاهش قابل توجه عملکرد و وزن بذور خواهد شد (Prescott et al., 1986; Wiese, 1991). بر اساس گزارش موسسه پژوهشی CAB، این بیماری در سال 1371 از ایران گزارش شده است (Anonymous, 2005). فروتن و همکاران (1374) این بیماری را برای مزارع گندم استان مازندران و در سال 1389 شیوع گسترده آن را بر روی تمام لاین­ها و ارقام تجاری آن استان گزارش نمودند (فروتن و همکاران 1995؛ دهقان 2010؛ فروتن و همکاران2010).
 اسامی بیماری و عامل بیماری زا:

• اسامی عمومی بیماری:

لکه برگی گندم (Wheat Spot)، لکه برگی زرد (Yellow Spot)، لکه خرمایی (Tan Spot) (Stromberg, 1996)
 جایگاه تاکسونومیکی عامل بیماری:
Kingdam: Fungi
Division: Ascomycota
Family: Pleosporaceae
Anamorph: Drechslera tritici-repentis (Died) Shoemaker

عنوان :

شناسایی نماتدهای انگل گیاهی در باغات پسته و انگور استان قم

  استاد راهنما :

دکتر زهرا تنها معافی

استاد مشاور :

دکتر علی اسکندری

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
مقدمه:
با افزایش جمعیت جهان،‌ به ویژه در کشورهای در حال توسعه، نیاز به محصولات کشاورزی و
فرآورده های آنها روز به روز فزونی می یابد. همه ساله قسمت قابل توجهی از این محصولات توسط عوامل بیماری زای گیاهی از بین رفته و یا مورد خسارت قرار می گیرند. نماتدهای انگل گیاهی از جمله این عوامل بوده که بر اساس تحقیقات و بررسی های جامع انجام شده خسارت ناشی از این موجودات بر روی محصولات کشاورزی در جهان در سال 1985 حدود صد بیلیون دلار بوده است.
علاوه بر خسارت مستقیم ناشی از نماتدها که باعث ایجاد علایمی چون گال روی ریشه، پژمردگی گیاه،‌ کوتولگی، زردی، پیچیدگی برگ و دیگر علایم بر روی گیاهان می شوند، نقش آنها در ایجاد بیماری های ترکیبی به کمک سایر عوامل بیماری زای گیاهی از جمله قارچ ها و باکتری ها و تشدید خسارت ناشی از آنها و نیز انتقال ویروس ها به وسیله گونه هایی از آنها، لزوم تحقیقات گسترده در زمینه شناسائی و مدیریت این گروه از عوامل بازدارنده تولید محصولات کشاورزی را به اثبات می رساند.
براساس نوشته ی مورخین و دانشمندان، آلودگی شدید خاک به انواع نماتدها، در طول قرون و اعصار، موجب توقف کشاورزی و نابودی پاره ای از تمدنهای مهم گردیده است. از جمله ویتنی (Whitney, 1961) با توجه به کاوشهای خود دریافت که رومی ها با اینکه از دانش کشاورزی، تناوب زراعی، تغذیه و کوددهی خاک و حتی استفاده از کودهای سبز آگاهی داشتند، اما کشاورزی آنها در 2500 سال پیش در اثر مشکلات ناشی از پاتوژنهای خاکزی، بخصوص نماتدها به شدت آسیب دیده و نهایتاً موجب افول تمدنشان گردیده است. نکته قابل توجه این است که تنها کشاورزی تمدنهای قدیمی در معرض آسیب نماتدها نبوده بلکه کشاورزی مدرن قرن بیستم نیز در معرض آسیب نماتدها قرار دارد.
نماتدها از نظر شکل ظاهری باریک و نخی، دوکی، کیسه ای یا سوسیسی شکل می باشند. نماتدها بعد از حشرات، بزرگترین گروه جانوران را تشکیل می دهند، سازگاری مناسبی با شرایط اقلیمی مختلف دارند و به صورت آزاد یا انگل (حیوانات، گیاهان و قارچها و غیره) زندگی می کنند.
خسارت ناشی از حمله نماتدها، نقش آنها در بهم زدن فیزیولوژی گیاه میزبان خود، تسریع و تشدید بعضی بیماریهای گیاهی مخصوصاً بیماری های پوسیدگی ریشه با همکاری سایر عوامل بیماری زا، انتقال تعدادی از ویروس های مهم گیاهی، توانایی آنها در از بین بردن حشرات مضر و حشرات مفیدی که در کنترل آفات نقش مهمی دارند و بالاخره اهمیت نماتدها به عنوان قسمت مهمی از فون خاک در مطالعات اکولوژیکی، مجموعه دلایلی هستند که ضرورت انجام تحقیقات مداوم و گسترده درباره ی نماتدهای گیاهی را نشان می دهند (پورجم، 1378). طبق آخرین برآوردهای موجود، میانگین کل خسارت سالانه نماتدها اعم از کاهش میزان محصول و هزینه های مربوط به کنترل آن ها در سطح جهان حدود 12 درصد می باشد(Stirling et al., 2002) . در حقیقت عدم شناخت و مطالعه کافی در مورد این موجودات، ما را از اثرات تخریبی و نیز اهمیت آنها در ایجاد بیماریهای مهم و خطرناک گیاهی غافل ساخته است.
با توجه به اهمیت اقتصادی درختان میوه به عنوان محصولات دائمی در تأمین نیازهای غذائی و سلامت انسان از ابتدای خلقت تاکنون، نماتدهای انگل گیاهی یکی از عوامل مهم بیماری زا بر روی این گونه محصولات محسوب می شوند که در صورت استقرار در داخل خاک و ریشه درختان کنترل آنها مشکل است. با توجه به عدم اطلاع کافی از وضعیت نماتدهای موجود در استان قم با در نظر گرفتن وسعت منطقه و وضعیت کشاورزی آن لازم بود تا به عنوان اولین گام موثر یک مطالعه اساسی به منظور شناسایی و تعیین پراکنش انواع نماتدهای زیان آور درختان میوه این منطقه صورت گیرد.
امید است که از این طریق با شناسائی نماتدهای انگل گیاهی بتوان در جلوگیری از خسارت اقتصادی ناشی از آنها به سودآوری بخش کشاورزی استان قم کمکی کرده باشیم.
1-1- استان قم:
استان قم تا سال 1356 جزء استان تهران بوده و سپس با تشکیل استان مرکزی (اراک) تا سال 1365 جزء آن استان بوده است و در سال 1365 مجددأ به استان تهران ملحق گردیده است. در سال 1375 رسمأ به عنوان استان اعلام شده است.
1-1-1- موقعیت جغرافیایی استان:
استان قم با وسعتی معادل 11238 کیلومتر مربع در بخش مرکزی ایران واقع است.این استان با اختصاص 68 صدم درصد کل مساحت کشور ( کمتر از یک درصد) بیست و هشتمین و در واقع کوچکترین استان کشور محسوب میشود. این استان بین مدار 30 درجه و 50 دقیقه تا 30 درجه و 51 دقیقه طول شرقی . 15 درجه و 34 دقیقه عرض شمالی قرار گرفته و از شمال به استان تهران (ورامین و ری) و از غرب به استان مرکزی (شهرستانهای ساوه، تفرش، آشتیان، دلیجان و محلات) و از جنوب به استان اصفهان و از شرق به دریاچه نمک و استان سمنان (شهرستان گرمسار) محدود است (تصویر 1-1) و بر اساس تقسیمات کشوری دارای یک شهرستان (شهرستان قم)، 5 شهر ( شهر قم ، شهردستجرد، شهر جعفریه، شهر کهک، شهر قنوات)، 9 دهستان ( قنوات، قمرود، راهجرد شرقی، نیزار، کهک، فردو، دستجرد، قاهان، جعفرآباد) و تعداد 356 آبادی داری سکنه و تعداد 580 آبادی خالی از سکنه می باشد. استان در منطقه دشتی- کوهستانی قرار گرفته که در پست ترین نقطه در حاشیه کویر 700 متر ارتفاع و بلندترین نقطه آن قله اردهال با ارتفاع 3463 متر در جنوب استان است.
تصویر 1-1: نقشه استان قم
1-1-2- آب و هوا و وضعیت جوی:
آب و هوا به علت مجاورت با کویر در تابستان گرم وخشک و در زمستان تا حدودی ملایم است،به طور کلی دارای دو اقلیم کوهستانی و نیمه کویری است.
وضعیت جوی: میانگین بارندگی در استان145 میلیمتر بوده و حرارت از 13- (در ضمن حد اقل دما در زمستان 86 به 23- درحه سانتی گراد می رسد) دما در زمستان تا حداکثر 46 درجه سانتی گراد در تابستان متغیر است تعداد روزهای یخبندان به طور متوسط 84 روز که در ماه های دی و بهمن می باشد(سایت جهاد کشاورزی استان قم).
جدول (1-1:( مساحت استان به تفکیک اقلیم آب و هوا

1-1-3- منابع آب استان:
منابع آب در استان به دو صورت سطحی و زیرزمینی قابل بررسی است. منابع آبی استان شامل 1053 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق، 993 دهنه چشمه و قنات و دو رودخانه دایمی قمرود و قره چای بوده که مجموع آب استحصالی، بالغ بر 1152 میلیون متر مکعب بوده که 93% آن در بخش کشاورزی به مصرف می رسد (جدول2-1). مهمترین رودخانه در بخش مرکزی استان قم قمرود می باشد که با طول 228 کیلومتر از کوه های داران و خوانسار سرچشمه می گیرد و به همراه رودخانه قره چای به مسیله می ریزد. در قسمت جنوب و جنوب غربی (ارتفاعات اردهال) قرار دارد و کوه غلیق بلندترین قله و تخت سرحوض، گلستان، کوه خضر و دو برادران از کوه های مهم استان و اطراف شهر قم می باشند.
دریاچه حوض سلطان یا دریاچه شاهی به صورت یک حوضه ی کویری است که در گوشه دریاچه نمک واقع شده، در تابستان سفید مایل به قهوه ای و کویر کامل می باشد و در زمستان و بهار به صورت دریاچه ای ظاهر می شود. در گذشته این دریاچه بخشی از دریاچه نمک (مسیله) بوده ولی امروز از آن جدا افتاده است و در کنار اتوبان قم – تهران قرار دارد.
دریاچه نمک (مسیله) محصور بین ارتفاعات می باشد و میزان نمک آن بسیار زیاد است. رودهای جاجرود، کرج، حبله رود و شور به آن می ریزند. در این دریاچه فقط در فصل زمستان آب یافت می شود و در فصل تابستان به جای آب ورقه های نمک جلب نظر می کند. هوا در این ناحیه خیلی خشک است و اختلاف دما در شب و روز به 70 درجه سانتی گراد می رسد.
رودهای استان عموماً از غرب به شرق و از جنوب به شمال جریان دارد که مهمترین آنها عبارت است از:قره چای، قمرود، بیرقان، بیدهند، قره سو و طغرود و همچنین رودهای شور، کرج و جاجرود از شمال استان وارد شده و در نهایت همه آنها به دریاچه نمک (مسیله) میریزند.
متوسط بارنگی استان به میزان 145 میلی متر و حداقل درجه 13- درجه سانتی گراد (که این دما در زمستان سال 87 به 23- درجه سانتی گراد رسید) و حداکثر آن 46 درجه سانتی گراد می باشد.
مناطق عمده کشاورزی استان به شرح ذیل می باشد:

• دشت جعفرآباد با 20644 هکتار و 140 میلیمتر بارندگی
• دشت قم (حومه) با 39874 هکتار و 136 میلیمتر بارندگی
• دشت قمرود با 17587 هکتار و 110 میلیمتر بارندگی
• دشت قنوات با 12079 هکتار و 110 میلیمتر بارندگی

جدول(1-2): منابع آبی استان

1-1-4- وضعیت کشاورزی و سطوح زیر کشت و میزان تولید:
استان قم حدود 105 هزار هکتار اراضی کشاورزی که 8/0 اراضی کشور را شامل می شود، دارای دو اقلیم کوهستانی و نیمه کویری است که تولیدات زراعی آن بالغ بر 374 هزار تن و تولیدات باغی 94 هزار تن می باشد. در سال زراعی 1387-1386 سطح زیر کشت محصولات زراعی استان قم 59867.4 هکتار و تولید 374457.4 تن بوده است.
در بخش محصولات باغی در سال 87 سطح زیر کشت محصولات باغی مقدار 22691 هکتار با میزان تولید 43830 تن برآورد شده است. در ضمن متوسط عملکرد (کیلو گرم در هکتار) یونجه، جو، گندم، سبزیجات استان از متوسط عملکرد کشور بیشتر می باشد.
همچنین در تولیدات زراعی، تولیداتی همچون پنبه، جو، سبزیجات، یونجه، سایر محصولات جالیزی (طالبی) درصد قابل توجهی از تولیدات کل کشور را به خود اختصاص داده است
1-2- انگور
1-2-1- مقدمه:
این که در چه زمان و کجا انسان برای اولین بار اقدام به کاشت انگور کرد، پرسشی است که احتمالاً هرگز پاسخی به آن داده نخواهد شد. نبودن واژه ای با ریشه مشترک برای لغت انگور در زبانهای هند- اروپایی خود مبین این حقیقت است که کشف قابلیت خوراکی بودن انگور به طور جداگانه در سراسر اروپا صورت گرفته است. اجداد انگور اروپایی (Vitis vinifera) ابتدا در سواحل مدیترانه از حدود سوریه والجزایر به طرف غرب تا اروپای مرکزی و از آنجا به سمت شرق در نواحی بین دریای سیاه و آرام توسعه یافت. اکثر محققان بر این باورند که موکاری از منطقه آناتولی در شمال ترکیه و یا ناحیه همجوار آن در قفقاز دور نشات گرفته است و این ناحیه شامل مناطقی می شود که پراکندگی بوته های مو و وحشی V.vinifera موجود در آنها ارتباط بسیار نزدیکی با مبدأ کشاورزی غربی در خاور نزدیک

 عنوان :

بررسی اثرات باکتری لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei)) به صورت زنده و کشته شده بر ترمیم زخم پوستی در موش سفید صحرائی

استاد راهنما :

دکتر میترا حیدری نصر آبادی

استادان مشاور:

دکتر ویدا حجتی

دکترمریم تاج آبادی ابراهیمی

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
فهرست مطالب

چکیده
زمینه و هدف : ترمیم زخم پدیده ای است پیچیده و منظم که در آن تعدادی از فرآینده های سازمان یافته و هماهنگ از قبیل بازسازی سلولهای پارانشیمی ، مهاجرت و تکثیر سلولهای بافت همبند ، ساخت پروتئین های ماده زمینه برون یافته ای و طراحی مجدد بافت همبند و اجزاء پارانشیمی ، کلاژنی شدن و دوام و استحکام یافتن زخم دخالت دارند . سرعت التیام زخم تحت اثر فاکتورهای مختلفی در یک یا چند مرحله ترمیم زخم صورت می گیرد ، از جمله هورمون رشد و فاکتورهای پپتیدی موثر بر رشد ، تغذیه ، ویتامین ها ، دارو ها ، هورمونهای استروئیدی ، اکسیژن و . قرار می گیرد . بنابراین درمان صحیح و مراقبت از زخم جهت افزایش سرعت بهبودی ، همچنین جلوگیری از مزمن شدن و عفونت آن همواره مد نظر انسان بوده و روش های مختلف برای رسیدن به این هدف بکار گرفته شده است.
پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های موجود در لوله گوارش هستند که علاوه بر کمک به گوارش مولکول های پیچیده به سیستم ایمنی بدن نیز کمک کرده و باعث کاهش التهاب می شود. اثرات سودمند این باکتری در ترمیم زخم های گوارشی به اثبات رسیده است اما تحقیقات کمی در زمینه اثرات ترمیمی این باکتری در زخم پوستی انجام شده است .
این مطالعه با هدف بررسی اثرات باکتری لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) به صورت زنده و کشته شده به وسیله کلروفرم بر ترمیم زخم پوستی موش سفید صحرایی صورت گرفته است.
مواد و روشها : در این تحقیق از 80 موش سفید صحرایی نر (Rat) با وزن تقریبی 280-220 گرم استفاده گردید. حیوانات در قفس های استاندارد نگهداری شدند و آب و غذا بدون محدودیت در اختیارشان قرار گرفت؛ درجه حرارت حیوان خانه بین2?? ± 20 درجه سانتیگراد حفظ می شد. زخم های برشی به ضخامت کامل پوست پس از تراشیدن و تمیز کردن موشها که شامل گروه های تجربی (1 و2 ) ، کنترل و کنترل منفی بودند ایجاد شد. سه گروه کنترل و تجربی 1 و 2 به ترتیب تحت درمان موضعی با اسرین و اسرین حاوی باکتری     لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) کشته شده بوسیله کلروفرم و اسرین حاوی باکتری زنده لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) قرار گرفتند اما گروه کنترل منفی درمانی دریافت نکردند؛ مساحت زخم هر 3 روز یکبار اندازه گیری شد. نمونه های پوستی به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 3و7و14و21 جدا شده و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند.
یافته ها : درصد بهبودی زخم و التهاب در گروه های تجربی 1و2 نسبت به گروه های کنترل و کنترل منفی دارای اختلاف معناداری بود ؛ همچنین یافته های پاتولوژیکی حاصل از بررسی نمونه های اخذ شده از گروه های تجربی (1 و 2 ) ، کنترل ، کنترل منفی از نظر هیستولوژیک حکایت از روند کیفی نسبتا مشابه از نظر سرعت روند ترمیم و بسیج سلولی و پاکسازی ناحیه ترمیم زخم با توجه به توالی زمانی نمونه ها با رنگ آمیزی    هماتوکسیلین – ائوزین داشتند.
بحث و نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که باکتری لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) چه به صورت زنده و چه به صورت کشته شده به وسیله کلروفرم به طور معنا دار روند سرعت التیام زخم پوستی در موش صحرایی را افزایش داده؛ بطوری که این امر در باکتری لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) زنده (گروه تجربی 2 ) بیش از فرم کشته شده آن (گروه تجربی 1 ) نمایان شد.
واژگان کلیدی : زخم پوستی ، ترمیم ، باکتری پروبیوتیکی ، لاکتوباسیلوس کازئی( Lactobacillus casei )
مقدمه
یکی از اهداف درمانی علوم پزشکی ترمیم زخم در زمان کوتاه تر با عوارض جانبی کمتر می باشد ؛ از گذشته دور پزشکان مصری ، یونانی ، هندی و اروپایی در پی درمان زخم درکوتاه ترین مدت و با کمترین میزان عارضه بودند. تاکنون پژوهش های مختلفی در مورد ترمیم زخم ایجاد شده و در نتیجه مواد مختلفی به صورت مرهم زخم ها تهیه و معرفی شده اند که اغلب این مواد به صورت ترکیبات گیاهی و شیمیایی          می باشد. نتایج گزارش شده توسط مجامع مختلف پزشکی مورد بررسی های کلینیکی و آزمایشگاهی قرار گرفته اند اما تاکنون هیچکدام به عنوان یک داروی موثر توصیه نشده اند.⁽³⁵⁾
اما امروزه گرایش به استفاده از داروهای سنتی جهت ترمیم زخمهای پوستی بیشتر شده است؛ بطوریکه تاثیر نسبی گونه های مختلف باکتریهای پروبیوتیکی در ترمیم زخمها مورد بررسی قرار گرفته است.
پروبیوتیک ها ارگانیسم های زنده ای هستند که با تعدیل فلور میکروبی روده ، اثرات مفیدی را بر سلامت میزبان اعمال می کنند. آنها عموما از منابع انسانی بوده و غیربیماری زا محسوب می شوند . پروبیوتیک هایی که بیش از همه در زمینه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته اند ، باکتریهای تولید کننده اسید لاکتیک شامل گونه های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریا است اما مکانیسم اثر پروبیوتیک ها کاملا شناخته شده نیست ولی مکانیسم هایی برای توجیه اثرات پیشگیری کننده و درمانی آنها در بیماریهای انسان پیشنهاد شده است که از جمله آن می توان به تولید ترکیبات مهار کننده باکتریها ، تعدیل PH روده ، بلوک جایگاه اتصال باکتریها ، رقابت برای جذب مواد غذایی ، تقویت سیستم ایمنی و ترمیم زخم های گوارشی اشاره کرد ؛ اما مطالعات کمی در زمینه بررسی اثرات ترمیمی این گروه از باکتری ها بر زخم های باز پوستی صورت گرفته است.^{( 39و14)}
هدف از این مطالعه بررسی اثر ترمیمی باکتری لاکتوباسیلوس کازئی Lactobacillus casei )) به صورت زنده و کشته شده به وسیله کلروفرم به عنوان یک گونه پروبیوتیکی(جدا شده از محصولات لبنی – سنتی ایران) برروی ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی می باشد.
1-1 پوست
پوست که سطح خارجی بدن را می پوشاند درنژادهای مختلف رنگش متفاوتست و دریک فرد انسان هم از نظر مو وضخامت متغیر میباشد. از لحاظ بافت شناسی ساختمان پوست از خارج به داخل شامل سه         طبقه است : رو پوست ، میان پوست ، زیر پوست
1-1-1 رو پوست Epidermis