پروژه بررسی عوامل مؤثر در جذب دانش آموزان دختر به نمازجماعت
مقدمه
«ان الذین عند ربک لایستکبرون عن عبادته و یسبحونه وله یسجدون»(اعراف: 206) همانا مقربان درگاه پروردگارت از پرستش او سرکشی نمی‌کنند و او را تسبیح می‌گویند و برای او سجده می‌کنند. تنها خداوند سزاوار تسبیح و عبادت است. قرآن کریم تمام موجودات عالم را دعوت برای تسبیح و عبادت در مقابل خالق خود می‌کند و آیات فراوانی در مورد مفهوم، محتوا، نقش پرستش و عبادت و نماز سخن به میان می‌آورد. پرستش نوعی رابطه خاضعانه و ستایش‌گرایانه و سپاس‌گزارانه است که انسان با خدای خود برقرار می‌کند. این نوع رابطه را انسان تنها با خدای خود می‌تواند برقرارکند و تنها در برابر خداوند صادق است. پرستش نشان دهنده امکان و یک میل در انسان است، امکان بیرون رفتن از مرز امور مادی و میل به افق بالاتر و وسیع تر، چنین میلی وچنین عشقی از مختصات انسانی است. تسبیح به معنای منزه دانستن است. وقتی می‌گوییم «سبحان الله» معنایش این است که عبادت سر لوحه تمام انبیاء الهی و ائمه اطهار (علیهم السلام) و اولیاء خدا بوده و از این طریق به عالی‌ترین رتبه و مقام بندگی می‌رسند. هدف اصلی از عبادت، راه یافتن به جوار آن کمال مطلق و هستی بی پایان و انعکاس پرتویی از صفات کمال و جمال او در درون جان است که نتیجه‌اش، فاصله گرفتن از هوی و هوس‌ها و روی آوردن به خودسازی و تهذیب نفس است. نماز رمز پیوند خلق با خالق است و ارتباط مستمر آنها را با خدا تضمین می‌کند. نماز طبیب انسان است و سلامتی انسان را تضمین می‌کند. همان‌طور که، ورزش برای سلامتی انسان مفید است، آب تصفیه شده برای هر خانه‌ای ضروری است. نماز هم برای سلامتی روح انسان است. نماز واقعی پیوند انسان را با خدا چنان محکم می‌کند که در برابر هر کار و هر برنامه او را حاضر و ناظر و مراقب اعمال خویش می‌بیند. براستی چرا نماز از میان اعمال و عبادات دین، به عنوان یاد خداوند و عمود دین معرفی و توصیه شده است؟ و اندازه ثواب این فریضه به هنگام برپایی با جماعت خارج از تصور انسان است. پیامبر اکرم فرمودند: «اگر تعداد نمازگزاران صفوف جماعت از ده نفر فراتر رود، پاداش هر رکعت آن آن قدر زیاد می‌گردد که حتی اگر تمام آسمان‌ها کاغذ شود و دریاها مرکب و همه درختان قلم گردند و همه فرشتگان مأمور نوشتن آن، نمی‌توان پاداش آن را ثبت نمود و پاداش آن فقط در خور محاسبه ذات بیکران الهی است.» در حدیث دیگر، آن حضرت فرمودند: «هر کس مقید به حضور در نماز جماعت تحت هر شرایطی باشد، از پل صراط همچون برق عبور می‌کند و به بهشت نایل می‌گردد.» نماز جماعت از یک وسیله میان عبد و معبود فراتر می‌رود و جنبه اجتماعی و سیاسی و تحزب و تشکل به خود می‌گیرد. افزون بر این، نماز دسته جمعی، به لحاظ روح جمعی حاکم بر فضای نماز، امواج معنویت بهتر و بیشتری را می‌توان در آن مشاهده کرد. در چنین وضعی روح نیایشگر در همراهی با ارواح دیگر نیایش‌گران قدرت صعود بیشتری بدست می‌آورد.
بیان مساله
یکی از پایه‌های اصلی و اساسی دین نماز است. نماز معیار سنجش ایمان افراد و ملاک شناخت پرهیزکاران است. نماز پرچم برافراشته دین و نمازگزاران، امان یافته‌گان سایه الهی آن هستند. نماز بزرگترین عبادت و برترین تکلیف است. در روایت آمده است که، شخصی نزد امام صادق (ع) ازدیگری تعریف کرد.پس از تعریف و ستایش، حضرت پرسید:«نمازش چگونه است؟، در انجام این وظیفه مهم چقدر می‌کوشد؟ همه آن نیکی‌ها بسته به مقدار اهمیتی است که او برای نماز قائل است.» در راه بر پاداشتن این زمینه الهی هر چه تلاش شود زیاد نیست، بلکه تلاش اندیشمندان اسلام و دلسوختگان مکتب حق و حتی پیکار مجاهدان صحنه نبرد با باطل در راه برپایی این عبارت بزرگ بوده است. بنابراین، توجه دادن نسل جوان به اهمیت نماز، تشویق،ترغیب، راهنمایی و یاری آن عزیزان، وظیفه همه علاقمندان به فردای سعادتمندانه جامعه اسلامی است.
برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید